چه خوبه (ولا) مال بار ونه (ولا به خدا) پا چشم کوهرنگ
تا بیان (ولا) یک بگرن (ولا به خدا) چارلنگ و هف لنگبلال بلال های بلال بلال های گلم تند پاته وردار
تا بخونم مو سی گلم (های ولا) بلال و یار یارتشمالون (ولا) کار ایکنن (ولا به خدا) ای مال و او مال
تش نها (ولا) گوشه دلم (ولا به خدا) دنگل تی‌کالبلال بلال های بلال بلال های گلم نوفتت کوچیره
به کمند اُ پللت، (های ولا) دلم اسیرهچه خوبه مال بار ونه (های ولا) بال اَوِ سور
دسِ گل مِنِ دَسُم بو (های ولا) چشم حسید کور

بلال بلال های بلال بلال های گلم لو برگِ بیدی
اوویم بی که بینمت (های) گلم دیدم نبیدی

چه خوبه مال (۱)، بساطش رو بذاره پای چشمه‌ی کوهرنگ
تا بیان دور هم جمع بشن اقوام چهارلنگ و هفت لنگبلال بلال، گلم زود پاتو بردار (قدم بردار)
تا بخونم من برا گلم والله آواز بلال و آواز یار یارتـُشمال‌ها (۲) کار می کنن (می‌نوازند) توی این مال و اون مال (۱)
آتیش گذاشت والله گوشه‌ی دلم، والله به خدا «دونه‌ی گل» (۳) «چشم رنگی» (۴)بلال بلال، گلم بینی‌ات کوچیکه
به کمند اون گیسوهات، دلم اسیرهچه خوبه مال، بساطش رو بذاره کنار رودخانه‌ی «او سور» (۵)
دست گل، توی دستم باشه، چشم حسود کور

بلال بلال، گلم، لب‌هات مثل برگ درخت بید است
اومدم که ببینمت، ای گلم دیدم نبودی