معرفی گیاه فیکوس :

تقریباً در اثر خانه‌های ایرانی به دلیل مقاوم بودن و راحت بودن نگهداری و نیازی نوری کم گل فیکوس نگهداری می‌شود. نام علمی فیکوس Ficus elastica می‌باشد.
برگ‌های گیاه فیکوس براق و چرمین هستند که در برخی ارقام این گیاه رگه‌های کرم رنگ و یا قرمزرنگ بر روی پهنه برگ‌ها مشاهده می‌شود. گل‌های این گیاه معطر یا رنگین نیست و جلب‌توجه نمی‌کند. فیکوس شیره‌ای دارد که می‌توان آن را از گیاه گرفت و از آن در ساخت لاستیک استفاده کرد و نام انگلیسی این گیاه با توجه به این مسئله انتخاب شده است. اما لازم به ذکر است گیاهی که از شیره آن به شکل تجاری در ساخت لاستیک استفاده می‌شود، درخت لاستیک Para rubber tree با نام علمی Hevea brasiliensis از خانواده افربیاسه است. اگرچه فیکوس در زادگاه خود تبدیل به درختی بزرگ می‌شود اما در بسیاری نواحی دیگر ازجمله کشور ما اکثراً به عنوان یک گیاه زینتی و گلدانی مورداستفاده قرار می‌گیرد.
آبیاری:
به خشکی مقاوم است اما رطوبت را ترجیح می‌دهد و نباید خاک گلدان خیس و غرقابی شود زیرا در این صورت برگ‌های پایین گیاه به تدریج زرد شده و می‌ریزند. بنابراین در فاصله دو آبیاری بهتر است سطح خاک خشک شود و سپس گیاه را آب دهید. زمانی که دمای هوا بالا است برگ‌ها را غبار پاشی کنید اما اگر این کار را در نور مستقیم آفتاب انجام دهید لکه‌های قهوه‌ای و سوخته بر روی برگ‌ها تشکیل می‌شود. تشنگی شدید گیاه موجب لوله شدن برگ‌ها و آویزان شدن انان می‌شود که در این حالت می‌توان گیاه را به مدت ۱۵ دقیقه در تشت پر از آب قرار داد.

دما:
گرما را تا ۳۰ درجه سانتی‌گراد و سرما را تا ۱۵ درجه سانتی‌گراد تحمل می‌کند اما بهترین دما برای رشد آن ۲۵-۲۰ درجه سانتی‌گراد است. هوای سرد موجب قهوه‌ای شدن برگ‌ها و ریزش آنها می‌شود همچنین تغییرات ناگهانی در دمای محیط نیز موجب ریزش برگ‌ها می‌شود

نور:
سایه را تحمل می‌کند اما مکان روشن را ترجیح می‌دهد. همچنین گلدان حاوی این گیاه را از نور مستقیم آفتاب محافظ کنید. نور شدید موجب بی رنگ شدن برگ‌ها می‌شود. نور کم و ناکافی محیط یکی از دلایل ریزش برگ‌های گیاه است البته تغییر مکان این گیاه می‌تواند موجب ریزش برگ‌ها شود.

خاک:
این گیاه به خاکی با زهکش که همچنین بتواند رطوبت را در خود حفظ کند نیاز دارد. به عنوان مثال می‌توان از مخلوط خاک معمولی+خاک برگ+پیت موس استفاده کرد. در صورت کمبود مواد غذایی برگ‌های گیاه بدشکل و رنگ پریده می‌شود. به منظور تغذیه مصنوعی می‌توان از کودهایی با فرمول ۱۰-۱۰-۱۰ هر دو هفته یک‌بار و یا فرمول ۲۰-۲۰-۲۰ هر ۵ هفته یک‌بار استفاده کرد. اگر گیاه سریع رشد می‌کند تا جایی که امکان دارد هر ساله و در ابتدای بهار باید گلدان آن را عوض کرد و گلدانی انتخاب کرد که حداکثر حدود ۵ سانتیمتر در قطر و همچنین در ارتفاع بدنه از گلدان قبلی بلندتر باشد و گلدان را خیلی بزرگ‌تر از گلدان قبلی انتخاب نکنید. اگر گیاه بیش‌ازاندازه بزرگ‌شده است که عوض کردن گلدان سخت است، خاک سطحی و رویین را با خاک تازه و غنی از مواد غذایی عوض کنید.

تکثیر:
برای تکثیر این گیاه می‌توان در اواخر بهار و یا در اوایل تابستان از ساقه‌ها قلمه تهیه کرد. طول مناسب قلمه‌ها در حدود ۱۵ سانتیمتر است. قلمه را می‌توان هم از طول ساقه تهیه کرد و هم از انتهای ساقه. به هر حال قلمه باید حداقل یک برگ داشته باشد و در صورت زیاد بودن تعداد برگ‌ها باید تعداد آنها را کم کرد. همچنین قلمه‌ها در قسمت پایینشان که در بستر کاشت قرار می‌گیرد باید بدون برگ باشند. بعد از جدا کردن قلمه‌ها شیره‌ای سفید رنگ از انتهای آنها و از تمامی قسمت‌هایی که برش خورده‌اند بیرون می‌آید.
بهتر است که قلمه‌ها را به ریا ۳۰ دقیقه در آب قرار دهید تا این جریان شیره متوقف شود و سپس نسبت به کاشت قلمه‌ها اقدام کنید. قلمه‌ها در بستری که سبک و مرطوب است کاشت. مثلاً می‌توان از مخلوط کوکوپیت +پرلایت و یا خاک برگ +شن استفاده کرد. رطوبت هوا را در مکان نگهداری قلمه‌ها باید در حد اشباع و دما در حدود ۲۷-۲۵ درجه باشد. از قلمه جوانه برگ نیز می‌توان برای تکثیر این گیاه استفاده کرد که چگونگی کاشت آن به همان صورتی است که در بالا توضیح دادم و روش تهیه این قلمه را نیز در تصاویر موجود در قسمت زیر مشاهده می‌کنید. از روش خوابانیدن هوایی نیز می‌توان استفاده کرد که ساقه‌هایی با طول حداقل ۳۰ سانتیمتر برای انتخاب شوند بهتر است. در این روش باید ساقه گیاه ابتدا یا شکافی اینجاد شود و یا قطعه‌ای از پوست به شکل حلقه از اطراف ساقه برداشته شوند. سپس مواد نگه‌دارنده رطوبت همانند خزه اسفاگنوم در اطراف شکاف قرار داده شود و این ناحیه با مواد موجود در اطراف آن در پلاستیک پیچانده می‌شود تا گیاه در آن ناحیه ریشه تولید کند. سپس آن قسمت از ساقه را می‌توان از گیاه جدا کرد و به عنوان گیاهی مستقل کاشت.

معرفی و آموزش نگهداری گیاه فیکوس

تصویر بالا: قلمه‌های تهیه شده از ساقه گیاه فیکوس. البته این گیاه از نوع ابلق فیکوس است. قلمه موجود در جلوی تصویر از طول ساقه و قلمه موجود در عقب تصویر از انتهای ساقه تهیه شده است (جوانه برگ که هنوز قرمز رنگ است مشاهده می‌شود.). این قلمه‌ها به دلیل اینکه برگ‌هایی با سطح بزرگ دارند باید در مکانی با رطوبت اشباع قرار بگیرند تا قبل از ریشه دهی و به دلیل از دست دادن رطوبت خشک نشوند.
هرس فیکوس:
هرس این گیاه را می‌توان در اواخر بهار/اوایل تابستان انجام داد. ساقه‌هایی را که خارج از فرم و شکل اصلی گیاه رشد کرده‌اند و یا ساقه‌هایی را که بیش از اندازه بلند شده‌اند می‌توان قطع و یا کوتاه کرد. عمل برش را نیز از بالای یک گره (گره ناحیه اتصال برگ‌ها به ساقه است) بزنید. در جدا کردن ساقه‌ها زیاده روی نکنید زیرا ممکن است باعث شوکه شدن گیاه شوید. حجم کل ساقه‌ای جدا شده باید حداکثر حدود ۳۰٪ حجم کل ساقه‌های گیاه باشد یعنی فرض کنید که اگر می‌خواهید همه ساقه‌ها را کوتاه کنید تنها می‌توانید یک سوم از ارتفاع هر یک را کوتاه کنید.

آفات های گیاه فیکوس:

کنه تار عنکبوتی و شپشک از جمله آفاتی هستند که به این گیاه حمله می‌کنند که می‌توان جهت مبارزه با آنان از سموم سیستماتیک استفاده کرد. از دیگر آفات می‌توان به نماتد گره ریشه و تریپس اشاره کرد. تحت شرایط گرم مرطوب نیز لکه برگی باکتریایی و قارچی و سر خشکیدگی ممکن است روی دهد.
تمیز کردن برگ‌های بزرگ این گیاه نقش مؤثری در جلوگیری از فعالیت آفات و همچنین شادابی و ظاهر زیبای این گیاه دارد. وقتی برگ‌ها کثیف هستند می‌توانید در یک لیتر آب به اندازه یک قاشق چای‌خوری آب لیمو بریزید، آب را به خوبی تکان دهید و تکه‌ای پارچه را به این آب آغشته کنید و بعد برگ‌های گیاه را تمیز کنید.

منبع:معرفی و آموزش نگهداری گیاه فیکوس

معرفی و آموزش نگهداری گیاه فیکوس

گیاه کندش

معرفی گیاه کندش

کندش گیاهی پایا با ساقه ای کوتاه و ریشه ای قوی در انتهای شاخه ها خوشه ای از گلهای زرد متمایل به سبز می روید ریشه گیاه شامل آلکالوئیدهای سمی از قبیل veratrin که منبسط کننده عروق و کاهش فشار خون می شود.ازمواد مؤثره گیاه در ترکیبات پمادها استفاده می شود که برای ماساژ آرام کننده دردهای عصبی و ضد روماتیسم تهیه می شوند. پودر این گیاه به چشم آسیب می رساند و باعث عطسه شدیدمی شود ، پوست را به طور موضعی بی حس می کندو مقدار ۱-۲ gr آن مرگ آور است.

سطح ریشه سیاه رنگ و داخل آن سفید مایل به زرد است و دارای بوی تند می باشد. این گیاه در کشور هندوستان رویش پیدا می کند و به صورت ریشه مورد استفاده قرار می گیرد. ریشه این گیاه کاملا سیاه رنگ بوده و درون ریشه نیز زرد مایل به قهوه ای می باشد.

اثرات دارویی این گیاه می توانند تا ۲۰ سال خواص خود را حفظ کنند. این گیاهی تقریباً سمّی است. گیاه کندش به شدت عطسه آور است و چنانچه به مقدار یک عدس از پودر آن را در بینی بکشند، عطسه می آورد و اگر آن را در روغن بنفشه یا روغن بادام شیرین مخلوط کرده و در بینی بچکانند، عطسه شدید عارض می شود.
کندش چیست؟ طبیعت گیاه :گرم و خشک
از ابراهیم بن ابی یحیی از امام صادق علیه السّلام گفت:برای امام از زکام شکایت کردم، پس امام فرمودند:ساخته ای از ساختگان خداوند و لشگری از لشگریان خداوند است. او را خداوند به خاطرعلّتی (بیماری) که در بدن تو می باشد و برای از بین بردن آن برانگیخته است. بعد هنگامی که علّت را قطع کرد، پس یک دانق شونیز (یک گرم) نصف دانق کندس (نیم گرم) کوبیده و در بینی آن را می کشی (مثل انفیه) همانا آن زکام را از بین می برد و اگر برای تو امکان داشت، یعنی می توانستی آنرا معالجه نکنی، بگذار باقی باشد و در نتیجه او منافع بسیار می باشد. (جلوگیری از جذام می کند.)
درمان سینوزیت

کندش درمان برای سینوزیت

تسکین و درمان سینوزیت

شاید تعداد کمی از خوانندگان با ریشه گیاه کندش آشنا باشند. این گیاه که در طب سنتی به صورت پودر مورد استفاده قرار می گیرد بهترین دارو برای افراد مبتلا به سینوزیت های مزمن یا حاد است. از آنجا که در برخی از افراد مبتلا به سینوزیت مجاری بینی و سینوس ها مسدود می شود، بوییدن این گیاه موجب باز شدن مجاری مسدود شده، می شود. به این ترتیب که بیمار با بوییدن این گیاه دچار عطسه های مکرر می شود و این عطسه ها به باز شدن مجاری و خروج ترشحات موجود در سینوس ها کمک می کند و مانع تجمع و ماندگاری ترشحات و عفونت آنها در بیمار می شود. به گفته درمانگران طب سنتی استفاده از ریشه کندش می تواند نزله را به زکام تبدیل کند و به این ترتیب به تغییر مسیر ترشحات پشت حلقی و خروج آنها از طریق بینی کمک کند. البته این گیاه سمی بوده و استفاده خوراکی محدودی دارد. در ضمن کندش را با کندر اشتباه نگیرید! اینها دو گیاه متفاوت هستند.
روش مصرف کندوش در درمان سینوزیت
برای اینکار شما باید ریشه گیاه کندش را تهیه گرده و سپس آسیاب کنید و پودری کاملا یک دست و نرم بدست آورید سپس این پودر را با روغن بادام شیرین و یا روغن گل بنفشه مخلوط نمائید تا یک مخلوط کاملا یکنواخت حاصل شود. حال یک قطره از این روغن را در بینی سمت راست خود و یک قطره را دربینی سمت چپ خود بچکانید.
انجام اینکار باعث می شود شما دچار عطسه های مکرر شوید و با تحریک مخاط بینی و عفونت ها شروع به ترشح شدن و حرکت از جای خود می کنند که با تخلیه کامل و شستشو آن می توانید براحتی سینوزیت خود را درمان کنید.
اما باید بخاطر داشته باشید که این فقط قدم اول در درمان است برای ادامه کار و درمان کاملا سینوزیتتان استفاده از دود انبرنصا ، شستشو و استنشاق آب نمک رقیق(کشیدن آب نمک بسیار رقیق در بینی) را به شما توصیه می کنم.
روغن کندش
در جامعه امروزی شاهد پدیده ای به نام نازک شدن و ریزش مو هستیم که بسیاری افراد از جمله بانوان را نگران کرده است. این مشکل دلایل بسیاری از جمله کم خونی و مصرف مواد شیمایی مختلف جهت رنگ کردن مو و عوامل دیگری که در این مطلب جای بررسی همه آنها نیست می شود، شیوه های بسیاری جهت تقویت و درمان ریزش موی سر از سوی گروه های مختلف توصیه می شود، در این بین شیوه هایی بسیار ساده وجود دارد که در کنار تاثیر گزاری منطقی آنها اثرات سوء هم ندارند. روغن کندش از این دسته است که از ریشه گیاهی با همین نام تهیه می شود که از لحاظ ظاهری شبیه به کنگر، برگ های این گیاه سبز مایل به سفیداست، سطح ریشه سیاه رنگ و داخل آن سفید مایل به زرد است و دارای بوی تند می باشد. اثرات دارویی این گیاه که چند سالی است مورد توجه علاقمندان به روشهای درمانی طب سنتی قرار گرفته به طوری که این گیاه را می توان تا ۲۰ سال با حفظ خواص خود نگهداری کرد. این گیاهی تقریباً سمّی است. گیاه کندش به شدت عطسه آور است و چنانچه به مقدار یک عدس از پودر آن را در بینی بکشند، عطسه می آورد معمولا پزشکان طب سنتی برای درمان بسیاری از مشکلات از جمله سینوزیت هم از این گیاه بهره های فراوان می برند، البته قبل از هر تصمیمی باید در این مورد با پزشکان متخصص طب سنتی و کارشناسان این رشته مشورت کرد تا پس از انجام معاینات و در صورت لزوم انجام آزمایش های لازم، پس از شناسایی و رفع علت مشکل سپس اقدام به مصرف کنیم. بی شک روغن گیاه کندش نیز یکی از بهترین موارد برای تقویت مو ، ابرو بوده که با خاصیت هایی که برای آن ذکر شده علاوه بر تغذیه پوست می تواند کمکی برای رشد مجدد مو باشد که این مورد بستگی به سازگاری با پوست و موی سر دارد. و این اثر بخشی در حدی است که محمد حکیم مومن در کتاب تحفه حکیم مومن بیان کرده که حتی باعث رویش مو از کف دست می شود ( البته در واقع چنین چیزی نیست و رویش مو از کف دست محال است ولی با این مثال خواسته اند میزان اثرگذاری ان را اعلام کنند).
خواص درمانی
تقویت ، رویش و رشد ابرو و مژه
مناسب در درمان ریزش ابرو
پرپشت کننده ابرو و مژه(ضخیم کننده ابرو و مژه)
مناسب برای موهای خشک
جلوگیری و درمان ریزش مو(مناسب برای موهای خشک)

روش مصرف برای ابرو:هر شب ابتدا با استفاده از شامپو بچه ابروها را شستشو کرده پس از خشک کردن مقداری پنبه را به روغن آغشته و ماساژ دهید صبح روز بعد شستشو کنید.
روش مصرف برای مو :مقدار یک درب بطری از روغن را به صورت غیر مستقیم کمی حرارت داده ، پوست سر را ماساژ و به مدت سه بعد سر را شستشو کنید.
خواص کندوش درطب سنتی
خواص آن:عطسه آور قوی و سوزاننده خون و بلغم و خارج کننده سوداست. انفیه آن به اندازه یک عدس در ترکیب با روغن بنفشه بازکننده گرفتگیهای بینی و حل کننده بادها آن و اخلاط غلیظ و خارج کننده آن ها به صورت عطسه و تحریک است در رفع بی حسی و فلج و لقوه مؤثر است. بیهوشی های ناشی از صرع و خشم را نیز بر طرف می سازد.برای بدبوئی بینی و صافی آواز و تقویت بینایی و رفع شبکوری به صورت انفیه و قطره بکار برده می شود .در ترکیب با روغن بنفشه و جوشانده قطره آن با سایر روغن ها مناسب دردهای گوش و کثافات آن و باد گرفتگی و طنین آن را برطرف می سازد مواقع استعمال آن در فصل سرما یا هوای خنک می باشد و در حین امتلاء نیز از استعمال آن خود داری شود باید استعمال یا استنشاق آن با روغن بنفشه و تر نمودن با آب سرکه و گلاب یا یخ و یا برف سرد باشد.از موارد دیگر استفاده آن در ترکیب با سایر داروها برای تنگی نفس و آسم و اسهال و مدر بول و حیض و خارج کننده جنین و خورد کننده سنگهای رسوبی کلیه و مثانه بوده و استسقاء و یرقان و طحال را مفید است.هم چنین در رویانیدن موی و رفع خارش و دردهای مفاصل و سیاتیک مجرب است.

برای ریه مضر است و نیز ایجاد غشی می نماید مصلح آن کتیرا و شیر تازه است که مقدار خوراک داروئی آن یک دانگ (۰/۷۷ گرم )تا دو دانگ (۱/۵۴ گرم)با شیر تازه جوشیده است مصرف آن برای گرم مزاجان در فصل گرما بمیزان دو درم کشنده است که همراه با صدمات خناق و تشنگی مفرط و اختلال حواس و درد شکم و پاره شدن امعاء می باشد.

مداوای فوری آن استفراغ با شیر و روغن و تنقیه قوی که در آن حنظل باشد و روغن گاو زیادی را باید به مریض بدهند و اگر تشنج پیدا نمود معالجه را از طریق تشنج خشک ادامه بدهند بعضی از اطبائ نیز نظر داده اند که اصلاًمعالجه شدنی نیست.از ترکیبات عطسه آور و مفید آن که پاک کننده مخاط بینی و سینوسهای پیشانی و سردرد مزمن است به عنوان نمونه به شرح زیر ذکر می گردد.

خربق سفید و گل بنفشه و کندش هر کدام یک مثقال – کندش و خربق را کوفته و کاملاً نرم کنند و با گل بنفشه مخلوط نموده و انفیه محکم کنند،ایجاد عطسه های فراوان می کند و برای ختم آن با آب سرد در بینی بکشند
افعال و خواص دیگر آن
عطسه آور قوی و سوزاننده خون و بلغم و بر کننده آن و مخرج مره سودا، سعوط آن به قدر یک عدس با روغن بنفشه مفتح سده مصفات و محلل ریاح بینی و اخلاط غلیظه و مخرج آنها به عطسه و تحریک آنها و رافع بیحسی و خدرو فالج و لقوه و امثال اینها مصروع و مسکوتو نیز رافع خشم و بدبویی بینی و صاف کننده آواز و باعث قوت بینایی و رفع شبکوری سعوطاً و قطوراً با روغن بنفشه و داخل شیاف علل عین می نمایند. و قطور جوشانیده آن با روغن بنفشه و یا ادهان مناسبه دیگر در گوش جلادهنده اوساخ و پاک کننده آنها و رافع امراض بارده و دودی و طنین و گرمی و بادهای حادث از برودت و رطوبت و کشتن کرم آن و بالجمله سعوط و عطوس و قطور آن جهت اکثر امراض بارده رطبه دماغیه نافع اما باید که بعد از پاک کردن بدن و در فصل سرما و یا قریب بدان استعمال نمایند و اجتناب نمایند از استعمال آن در حین امتلای تام و فصول حاره و بلدان حاره و گرم مزاجان و اطفال و پیران بسیار ضعیف و بسا است که عطسه بسیار آورد و خود به خود تسکین نمی یابد.

منبع:معرفی گیاه کندش

معرفی گیاه کندش